O społeczną funkcję ekonomii: kwestia ludzkiej godności
“Ta błyskotliwa praca, skupiająca się w szczególności na Brazylii, przedstawia konkretne rozwiązania pozwalające nam uciec od tragedii głodu pośród obfitości, niewykorzystanych zasobów, ludzi, którzy pozostają bezczynni, podczas gdy do wykonania pozostaje tak wiele pracy, która mogłaby przynieść korzyści społeczeństwu, a w globalnej gospodarce następuje regres od tworzenia kapitału do zapewniania bogactwa nielicznym – zaś wszystko […]
Almanach 2023/2024
Różnych aspektów dotykają teksty naszych Autorów składające się na tegoroczny Almanach. Nie jest jednak przypadkiem, że dominują teksty o problemach demokracji, bo jej budząca rosnący niepokój jakość ma decydujące znaczenie przy sprawnym radzeniu sobie z innymi kryzysami. Zasadniczy problem polega na tym, że wciąż próbujemy dopasować nową rzeczywistość do anachronicznych ram umysłowych, podczas gdy wyzwania są strukturalnie […]
Pożytek z pieniędzy: mierzenie tego, co ważne – Almanach 2021/2022
Ogólna idea, która się przyjęła, jest taka, że jeśli banki osiągają zyski, to znaczy, że przyczyniają się do wzrostu gospodarki. Podobno “zaprzęgają pieniądze do pracy”. Jeśli system działa, powinien wykazać wyniki nie tylko dla banków, ale także dla całej gospodarki. A gospodarka to znacznie więcej niż tylko zyski, to także miejsca pracy, zmniejszenie nierówności, ochrona […]
Społeczeństwo w poszukiwaniu nowych kierunków
Wszystko ulega dramatycznemu przyspieszeniu.
Czas społeczny funkcjonuje w tempie odmiennym dla technologii, rozwijających się w sposób, który nas oszałamia, dla kultury, która ewoluuje znacznie wolniej, oraz dla praw, które zmieniają się dopiero wtedy, gdy nagromadzone przeobrażenia społeczne dosłownie rozsadzają odziedziczone ramy prawne.
Części całości przestają do siebie pasować.
Ludzie są zmęczeni, a model gospodarczy się wyczerpał – Almanach 2020/2021
W skrócie: niszczymy planetę dla korzyści mniejszości, podczas gdy konieczne zasoby finansowe skoncentrowane są w spekulacyjnych inwestycjach. Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 ONZ jest jasno sprecyzowana, więc wiemy, co trzeba zrobić.
Poza Kapitalizm: nowa architektura społeczna
Dorastałem w czasach brazylijskiej dyktatury wojskowej. Dyskurs był również pełen ojczyzny, rodziny i tradycji, ale za flagami i błogosławieństwami widzieliśmy absurdalną koncentrację bogactwa, nędzę, tortury i morderstwa. Ani wojsko mnie nie lubiło, ani ja go nie lubiłem. Więzionego i torturowanego zwolniono mnie wraz z innymi w zamian za porwanego ambasadora Niemiec Zachodnich. W pewnym sensie zawdzięczam swoje życie dyplomacji. Na czym polegało popełnione przeze mnie przestępstwo? Zasadniczo na tym, że oburzałem się w obliczu ubóstwa i ucisku. Nie wyleczyłem się z tego.
Czy wieje wiatr odnowy? – rozmowa z prof. Ladislauem Dowborem
Czy pandemia to początek wielkiej globalnej zmiany? Czy da się utrzymać demokratyczne systemy przy skrajnych nierównościach społecznych? Prof. Ladislau Dowbor, brazylijski ekonomista polskiego pochodzenia, doradca ONZ, rządów Kostaryki, Ekwadoru i RPA, w rozmowie z Pawłem Oksanowiczem opowiada o konwergencji kryzysów, sprzeczności między globalną gospodarką a narodowymi rządami, a także o tym, że wielkie zmiany na świecie brały swój początek właśnie z wielkich kryzysów.
“(South) American Dream: wzlot i upadek brazylijskiej wersji,, Nowego Ładu”
Artykuł analizuje wpływ czynników zewnętrznych i wewnętrznych (organizacyjno-społecznych, gospodarczo-technicznych i polityczno-osobowościowych) na potencjalizację (2003-2016) i sukcesywną depotencjalizację roli Brazylii (2016-) w procesie budowy nowego międzynarodowego ładu.
Ten Świat Nie Trzyma Się Kupy
Myślę, że powrót do starego jest niemożliwy. Koronawirus przyspieszy reformę kapitalizmu – mówi brazylijski ekonomista Ladislau Dowbor. Rozmawia: Jacek Pawlicki
Oblężona Demokracja: Rozmowy
Polska nie jest wyjątkiem. Gdzie okiem sięgnąć, demokracja drży w posadach. Co gorsze, nie tylko demokracja. Cały ewoluujący od II wojny światowej porządek – polityczny, gospodarczy, społeczny, prawny i kulturowy – coraz bardziej się kruszy. Ale demokracja cierpi na tym najmocniej. Bo w powszechnym odczuciu to ona jest temu wszystkiemu winna.